· 

Ode aan de Dommel


‘Daar populieren steeds haar loop markeren

die grillig gaat, haast zonder overleg,

herkenbaar punt zo tussen haag en heg,

kan ik voortdurend op haar sporen teren’

 

Zo begint het sonnet van de, inmiddels overleden, Valkenswaardse Stadsdichter: Frans Hoppenbrouwers. Mooier kan ik de magie van de Dommel niet beschrijven. Aan jullie laten zien wel!

 

 

Meanderend en traag stromend baant de Dommel zich een weg door het Brabants landschap.  Een genot voor het oog en op veel plaatsen een oase van rust. Zelf wandel ik vaak in het Dommeldal tussen Valkenswaard en Waalre. De tijd ontglipt me volkomen, als ik hier aan het rondstruinen en fotograferen ben.  

 

 

Een van mijn favoriete plekjes is het bankje waar de beekjes ‘Dommel’ en ‘Keersop’ samenkomen. Daar kom ik tot rust. Kan ik mijn gedachten de vrije loop laten. Luister ik naar vogels. Kijk ik met verbazing naar de pracht en praal van vlinders of  toverachtige paddenstoelen. Zelfs een gezellig praatje met passerende wandelaars is hier geen uitzondering. Haha, het begint nu bijna poëtisch te worden.  

 

Hoe dan ook: seeïng is believing. Ga erop uit en beleef de natuur! Je kunt bijvoorbeeld mijn voetsporen volgen door het ‘Loondermolenpad' te lopen.

 

Veel wandel- en kijkplezier toegewenst.  J

 

(klik op de foto's om te vergroten)

Reactie schrijven

Commentaren: 0